ETAP 0: 10 rzeczy do przemyślenia zanim staniesz się twórcą internetowym

Początki zawsze bywają trudne. Zawsze najlepszym startem jest opracowanie zaplecza teoretycznego i  tym się dzisiaj zajmiemy. Stąd nazwa Etap 0, ponieważ jest on w zasadzie przygotowaniem do podjęcia konkretnych kroków. 

No to START!

1. Koncepcja

Wybierz temat jaki Cię interesuje. Doprecyzuj co i w jaki sposób chcesz pokazać. Np. moda - czy będą to Twoje stylizacje, porady, inspiracje, a może historia mody? fotografia - czy będą to Twoje zdjęcia, poradnik dla początkujących/zaawansowanych, a może nowinki dotyczące sprzętu? etc.
PAMIĘTAJ: Nie idź za tłumem, bądź kreatywny.
Nie pisz o tym, o czym piszą wszyscy. Zastanów się czego brakuje w Polskim internecie. Wciel się w rolę odbiorcy i zastanów, się co chętnie sam byś czytał.

2. Forma

Blogspot, Wordpress, Instagram, Facebook, Tumblr, YouTube... Masz tak wiele możliwości. Zastanów się, która forma przekazu będzie odpowiednia dla Twojej twórczości. Nie musisz ograniczać się do tylko jednej platformy. Np. docelowo możesz pracować na Wordpressie, a na Facebooku i Instagramie przypominać czytelnikom o nowych wpisach lub działać równolegle na Instagramie i Tumblrze, żeby poszerzyć grono odbiorców.

PAMIĘTAJ: Wykorzystaj swoje umiejętności - lekkie pióro, zmysł estetyczny, nienaganną dykcję etc. 

3. Odbiorcy

Pisać, ale dla kogo? Zastanów się do jakiego grona odbiorców chcesz trafić. Np. do nastolatków,  dziewcząt/kobiet, studentów, mieszkańców konkretnego miasta, miłośników gier, rodziców. Dostosuj Swój styl pisania/nagrywania oraz sposoby promocji.
PAMIĘTAJ: Dla wszystkich najczęściej znaczy dla nikogo.

4. Kreowanie postaci

W internecie możesz być kim zechcesz. Możesz być sobą lub wykreować zupełnie nową postać (np. na kanale komediowym). Możesz pokazać światu im jesteś lub wykreować postać, jaką chcesz być ("lepszą" wersję siebie). Np. jeśli w prawdziwym życiu jesteś cichą, nieśmiałą osobą, w internecie wcale nie musisz taki być. Może się to okazać świetnym ćwiczeniem. Pozwoli Ci odkryć zupełnie nowe oblicze i nabrać pewności siebie.
PAMIĘTAJ: Wyeksponuj swoje najlepsze cechy.

5. Indywidualizm

Postaw na oryginalność. Poszukaj w sobie czegoś, co Cię wyróżnia na tle innych. Kolor włosów, egzotyczna uroda, sposób mówienia, styl pisania etc. Niech to będzie Twój znak rozpoznawczy.
PAMIĘTAJ: Podążając za kimś nigdy go nie wyprzedzisz.

6. Konsekwencja

Trzymaj się tematu, który wybrałeś. Jeśli piszesz o modzie, nie recenzuj płynu do czyszczenia piekarnika. Staraj się, aby treści były spójne - zachowane w tej samej konwencji, pisane tą samą czcionką, jeśli np. tytuł piszesz z wielkiej litery, to pisz tak wszystkie tytuły.
PAMIĘTAJ: Konsekwencja nie znaczy nuda.

7. Systematyczność 

Staraj się publikować w miarę regularnie. Np. raz w tygodniu/ 3 razy w tygodniu/ cdziennie. Spróbuj dodawać posty/filmy cyklicznie, np. W każdy wtorek, codziennie o 18, co drugi dzień.
PAMIĘTAJ: Znajdź idealny balans (nie za często, nie za rzadko) i realnie oceń swoje możliwości.

8. Szczerość

... wobec siebie i innych. Jeśli nie czujesz jakiegoś tematu - odpuść.
PAMIĘTAJ: Nic na siłę!

9. Rozwijaj się 

Kto nic nie robi, cofa się. Ćwicz swoje umiejętności, czytaj książki, bierz udział w konferencjach, poznawaj nowych ludzi - nie tylko z branży. Ćwicz dykcję, pisz do szuflady. Wszystko to pomaga w samodoskonaleniu się, a dzięki temu Twoja praca będzie coraz lepsza.
PAMIĘTAJ: Nie ograniczaj się do rozwoju tylko pod kątem swojej działalności. Poszerzaj horyzonty!

10. słuchaj hejtu wyciągaj wnioski

Nie każda krytyka to hejt. Analizuj konstruktywne opinie, wyciągaj wnioski. Staraj się poprawiać błędy i nie popełniaj ich więcej.
PAMIĘTAJ: Oceniając swoją pracę nie zawsze jesteśmy obiektywni. Czasem ktoś może zwrócić Ci uwagę na błąd, którego nie zauważyłeś. Nie tratuj tego jako atak.



enjoy!

Drogi Pamiętniku

Cholera, dorośnij w końcu!

Marzenia to bajki, które lubimy sobie powtarzać przed snem.

Chcesz przez całe życie nosić głowę w chmurach?

Im wyżej wzbijesz się w swoich marzeniach, tym mocniej upadniesz w prawdziwym życiu...

na płytę chodnikową.

Oj, będzie bolało. 

Byłam mocno niezdecydowanym dzieckiem, o bardzo bujnej wyobraźni (zbyt bujnej - powiedzieliby niektórzy i pewnie mieliby rację). Miałam wiele marzeń: o niebieskim smoku, na którym mogłabym latać, o tych zabawkach z kolorowych reklam, o lalce Barbie, której zginają się kolana, o wiecznie płaczącej lalce Szu-Szu, o podróżach w kosmos, o łodzi podwodnej, żeby udało mi się skonstruować samochód na wodę i odkurzacz, który sam odkurza, o mieszkaniu w dużym mieście (wtedy Łódź wydawała się być największym miastem na świecie), o domku na wsi, o wspaniałej rodzinie, kochającym mężu i 2 dzieci, w porywach do 5, bo ja byłam sama, by mieć kiedyś tyle kasy, że będę mogła zamówić z AVONu wszystko, co zechcę w jednym zamówieniu, żeby ludzie zniknęli i można było robić wszystko na co się ma ochotę, potrafić latać, żebym mogła zjeść tyle czereśni i gruszek, ile zechcę i brzuch nie bolał, że kiedyś będę piękna, sławna i bogata (mam jeszcze czas, ej). Na pytanie kim chcesz zostać, jak dorośniesz? miałam zawsze mnóstwo odpowiedzi, często dość skrajnych. Piosenkarką, strażakiem, aktorką, poetką, malarką, panią z biura, panią z banku, dziennikarką, panią domu, panią od ankiet, prowadzącą wiadomości, pogodynką, pisarką, mieć swój program w telewizji, panią z poczty, właścicielką poczty, krawcową, recepcjonistką w przychodni, artystką, etc.

Dziecięce marzenia traktuje się pobłażliwie. Kiedyś jednak przestajesz być dzieckiem. Wkraczając w świat dorosłych, wywiera się na tobie presję o porzuceniu swoich dziecięcych marzeń i zejściu na ziemię. Masz dwie opcje. Przestajesz marzyć, albo marzysz nadal, ale ze świadomością, że sny się nie spełniają. Jeśli jednak odważysz się wierzyć w swoje marzenia,  ludzie nazywają cię głupcem, mówią, że jesteś naiwny lub dziecinny. Natychmiast zaczynają przekonywać cię, że twoje marzenia są nierealne, głupie i szkoda twojego czasu, bo i tak się rozczarujesz. Zostaniesz bez pracy, domu, pieniędzy i z kredytem na 30 lat. Lepiej napij się piwa i obejrzyj jakiś serial.

Dziś mam 22 lata 11 miesięcy i 5 dni. Smaruję jakieś wypociny na blogu, który miał być moją kartą przetargową do wielkich marzeń. Zza okna dobiega śpiew ptaków i zapach świeżo skoszonej trawy. Smakuję łyk swojej ulubionej kawy z czerwonego kubka. I myślę o swoich niespełnionych marzeniach, o tym, że jestem już tak blisko, a jednocześnie tak daleko. I nagle zdaję sobie sprawę, że tak naprawę nie boję się upaść - ja boję się latać. Przez całe życie przygotowywano mnie na to, że marzenia się nie spełniają, że niczego w życiu nie osiągnę. Natomiast nikt nie przygotował mnie na sukces. Nie pokazał jak spełniać swoje dziecięce marzenia, jak być konsekwentnym w działaniu i jak nie stracić przy tym siebie.

Będąc dzieckiem człowiek myśli sobie, że jak już będzie dorosły, to góry przeniesie nad morze, a oceany się przed nim rozstąpią. Myślisz sobie wtedy, że zapiszesz się na kartach historii i za 200 lat, ktoś napisze o tobie na maturze, albo chociaż wspomni na ustnych. Będąc lekko ostudzonym nastolatkiem przeprowadzasz staranną selekcję swoich dziecięcych marzeń. Do jednego kosza wrzucasz te, które były głupie, na których przestało ci zależeć, bo np. zmieniłeś poglądy lub priorytety. Do drugiego kosza lecą nowe marzenia, stare marzenia, które się nie zmieniły, stare marzenia lekko zmodyfikowane i te, które powinny pójść do pierwszego kosza, ale nie masz serca się z nich obdzierać. Później przychodzi kolejna faza. Życie podstawia ci już tylko pierwszy kosz - życie, albo dorośli (interpretacja dowolna) - i każą ci się pozbyć całego dziecięcego optymizmu i wiary w swoje magiczne moce. Presja jest bardzo duża. Zaczynasz dopuszczać do siebie myśl, że może oni mają rację, ale walczysz. Pojawiają się pytania. Czy się uda? Czy warto? Jak to zrobić?

Czy się uda? To zależy.

Czy warto? To zależy.

Jak to zrobić? To zależy.

Twój sukces - twoja sprawa. Tylko od ciebie zależy, czy dasz radę go osiągnąć. Ty decydujesz o  tym, ile poświęcisz czasu, ile włożysz pracy, czy będziesz konsekwentny, czy będziesz łapał okazje, które da ci los. Nie zapomnij o szczerości wobec innych oraz wobec samego siebie. Szanuj innych ludzi. I pamiętaj, karma wraca. Nie ma nic gorszego niż dążenie do celu po trupach i z niewłaściwych powodów. 

Nie wszystko co brązowe, smakuje czekoladą. Kiedy osiągasz swoje cele, może się okazać, że rzeczywistość znacznie różni się od twoich wyobrażeń. Możesz się porządnie rozczarować. Z drugiej zaś strony, nie przekonasz się, czy coś jest dla ciebie, jeśli tego nie spróbujesz.

Jak spełniać marzenia? To proste - WIZUALIZACJA! Żartowałam. Dobrze lokuj swój czas i swoje uczucia. W ludzi, którzy cię wspierają, wierzą w ciebie, kiedy trzeba cię zmotywować - nakopią ci do dupy. Szkoda czasu na tych, którzy są wiecznie niezadowoleni z własnego życia i za wszelką cenę chcę cię przekonać, że ty też powinieneś. Bierz co daje los, korzystaj z okazji, szanuj innych ludzi i ich pracę, bądź sobą.

W życiu dostajesz to na co się odważysz, na co się zdobędziesz i po co wyciągniesz ręce. Oczywiście muszą stać za tym jakieś wartości, ciężka praca, szczęście, dużo szczęścia. Prawda jest taka, że kiedy otwierasz się na życie, życie otwiera się na ciebie. Życie nie jest smutne. to ludzie są smutni.

A jakie są Twoje dziecięce marzenia?
Spełniasz je, czy odpuściłeś? 

Koniecznie zostaw komentarz!
enjoy

Fav Instagrams 2

Cześć Misie!
Dziś przychodzę do Was z kolejną dawką instagramowych inspiracji. Mam nadzieję, że wam się spodobają 😊

6. We're charmed by the simple

7. Hania Koczewska

8. charlottetomas

9. Magdalena Frackowiak

10. Christina Caradona

A jakie są Wasze ulubione Instagramy?

Czekam na Wasze komentarze! 😊

enjoy

Fajne rzeczy: zima 2016/17

Hej Misie!

Dziś przychodzę do Was z ogromną dawką inspiracji, bowiem są to Fajne rzeczy z ostatnich 3 miesięcy. Dla tych, którzy są tutaj od niedawna i jeszcze nie wiedzą o co chodzi, odsyłam do pierwszego wpisu z serii, w którym wyjaśniam pokrótce o co chodzi. 😊

                                        

Książka The Secret Garden Frances Hodgson Burnett w wydaniu 44.pl

Jakiś czas temu wpadłam na pomysł, żeby zacząć czytać książki w języku angielskim. Miałam poważny dylemat, jaka książka będzie odpowiednia. Uznałam, że ambitne książki pewnie będą napisane ciężkim, branżowym językiem, a przecież nie chcę się od razu zniechęcić. Wybrałam więc swoją ulubioną historię z dzieciństwa, czyli Tajemniczy ogród. 

Ogromnym plusem tej książki jest to, że jest ona w wersji dwujęzycznej. Po lewej stronie mamy wersję oryginalną, a po prawej tłumaczenie na język polski. Uwielbiam czytać w podróży, a to rozwiązanie pozwala na nietachanie słownika. Minusem jest to, że historia jest dość mocno uproszczona. Książka, którą mam w domu (w jednym języku) jest kilkukrotnie grubsza od tej wersji dwujęzycznej.

Mimo wszystko całą serię Czytamy w oryginale uznałabym za godną polecenia. Zwłaszcza jeżeli, tak jak ja, dopiero zaczynacie swoją przygodę z literaturą anglojęzyczną. Zbiór książek znajdziecie tutaj. Jest on dość ubogi, dlatego jeśli znacie jakieś inne serie, to koniecznie dajcie mi znać 😊

Film Ukryte piękno (Collateral Beauty), reż. D. Frankel

Przyznam szczerze, że słyszałam różne opinie na temat tego filmu. Niektórzy byli zachwyceni, inni wręcz przeciwnie. Osobiście uważam, że film jest godny uwagi. Fabuła jest dość oryginalna. Przyznam szczerze, że jako osoba niepłacząca zbyt często, uroniłam kilka łez. Wydaje mi się, że śmierć dziecka to jedna z najgorszych rzeczy, jaka może spotkać człowieka.

Film Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie (Perfetti sconosciuti). reż.  Paolo Genovese

Słyszałam o tym filmie już wiele razy i za każdym razem opinie były dość łaskawe. Przyznam szczerze, że nie oczekiwałam wiele od tego filmu i może właśnie dlatego mile mnie zaskoczył. Początkowo nie działo się zbyt wiele, więc zaczęłam się zastanawiać, czy to dobrze ulokowane 97 min., ale później akcja zaczęła się rozwijać i przybrała nie taki znów oczywisty obrót. Jeśli szukacie lekkiego filmu na wieczór z winem - sprawdzi się idealnie 😊

Film LIVING WITH ANXIETY  Kat Napiorkowska

"Filmy Kasi będą się pojawiały chyba we wszystkich Fajnych rzeczach" - mówiła... Nie żartowała... 😃

Kasia jakiś czas temu zaczęła robić na prawdę fajną serię filmów, przedstawiających różne problemy psychiczne. I tak przez depresję, nerwicę natręctw, ataki paniki. Serdecznie polecam zapoznanie się z całą twórczością Kasi, bo jest cholernie zdolną dziewczyną, a jej prace mają nie tylko ładną formę, ale i są bardzo bogate w treść. 

POLECAM kropka

Film  How to Have the BEST Valentine's Date Ever VAGABOND YOUTH

Trochę nieaktualne, bo mamy już kwiecień. Ale już niedługo majówka, więc... nie, to nie to.

Kanał  Amy obserwuję już od dłuższego czasu. Jest on dla mnie kopalnią inspiracji, zwłaszcza modowych, ale nie tylko,  bo czasem pojawiają się takie perełki jak na przykład ta. 

Walentynki - wyjątkowy dzień czy dzień jak co dzień? Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Najczęściej jednak krytyka pada ze strony singli. To oni zazwyczaj najgłośniej krzyczą, że walentynki są do bani, że kochać to się powinno przez cały rok tak samo, a prezenty najlepiej smakują, jak dostaje się je bez okazji.(...) 

Piszę esej o walentynkach, po czym usuwam cały tekst i zastanawiam się co tak właściwie chciałam powiedzieć. I nie wiem, ej.

Po prostu zobaczcie 

Seria filmów Sztuka Składania Historii - Gonciarz X Intel, Krzysztof Gonciarz

Pewnie większość z Was (jeśli nie wszyscy) zna już Krzysia Gonciarza. Szczególnie polecam poświęcić chwilę na serię Sztuka Składania Historii stworzoną we współpracy z X Intel. Filmiki nie są długie, ale za to bardzo treściwe. Ja osobiście uwielbiam produkcje tego typu. Poza czteremami głównymi filmami są też cztery making of, w których Krzysiu opowiada o technologii wykorzystanej przy produkcji video. Tej zimy była to chyba moja największa inspiracja, ale o tym wkrótce 😊

Wykład Dyscyplina czy motywacja - kluczowy wybór  Andrzej Tucholski

Pamiętacie Andrzeja? Polecałam kilka jego filmów i zachęcałam do wzięcia udziału w SHARE WEEKu.

Jakiś czas temu na kanale Andrzeja pojawiły się dwa wykłady. Jeden dotyczył dyscypliny i motywacji, a drugi wyboru ścieżki kariery zawodowej.

Hm... (myśli) Powiem tak, mam poważną alergię na coatchingi, wykłady motywacyjne i inne takie. Głowa mi puchnie i nie mogę oddychać. Andrzej zajmuje się tematem psychologii biznesu - teraz mnie zabijcie, że to też wykłady motywacyjne. No może i trochę tak. Ale są to przede wszystkim WYKŁADY. Uczą, dają do myślenia i jeśli odpowiednio się do nich zabierzecie to potrafią być bardzo pomocne.

Zabijcie mnie, ale obejrzyjcie. 

Kanał TO JUZ Jutro Rafał Masny

Masny.... Masny... Masny... Tak. To ten abstarchuj. Zgolił wąsy i ma swój kanał. Całkiem niezły w sumie. I nie żartuje sobie z przypadkowych ludzi, nie gotuje, ani nie opowiada, o tym co zjadł na śniadanie, jakiej pasty do zębów używa i co przydarzyło mu się ostatnio na siłowni. Kanał nazywa się TO JUZ Jutro, odcinki pojawiają się raz w tygodniu, a tematem są nowinki ze świata nauki. 

Kanał Anna Szlęzak

Nie wiem czy polecać, bo wyjdę na frajera, który ogląda takie rzeczy. A co tam. 
Ania porusza przede wszystkim tematy relacji damsko-męskich. Jeśli tkwisz w związku bez przyszłości, jesteś nieszczęśliwy ze swoim partnerem, albo od dawna nie byłeś w związku i zastanawiasz się co z Tobą jest nie tak - zajrzyj koniecznie na kanał Ani

Płyta Fale Karolina Baszak

Najlepsze na koniec. Płyta, w której zakochałam się na jesień i z której utwory towarzyszyły mi przez całą zimę. Uwielbiam Karolinę, jestem z nią w zasadzie od początku jej przygody z internetem i za każdym razem, kiedy nagrywała kolejną piosenkę lub cover, zastanawiałam się no kiedy ta płyta!?! Za Karoliną bardzo długa droga, ale udało jej się spełnić swoje marzenie, na własnych warunkach i pozostając wierną swoim ideałom. Z całego serduszka gratuluję, bo płyta jest po prostu niesamowita. Muzyka, śpiew, słowa, emocje, czyli wszystko to co tygryski lubią najbardziej.
Płytę znajdziecie tutaj

A co było Twoją największą inspiracją tej zimy?

Czekam na Wasze komentarze 😊

enjoy

Wehikuł czasu

Delektowaliśmy się smakiem kawy w niedzielne, jesienne popołudnie. Jeden stół, cztery pokolenia. To jeden z takich momentów, kiedy masz okazję dowiedzieć się, że wbrew zapewnieniom Twoich rodziców nigdy nie byli oni wzorowymi uczniami i najlepszymi dziećmi na świecie.
Tak więc przeskakując od ceny mięsa bez kości, poprzez ploteczki o tym kogo, gdzie i z kim widziano, aż po telewizję śniadaniową, wsiedliśmy w wehikuł i cofnęliśmy się w czasie, tym razem nieco dalej. Do lat, kiedy moich rodziców jeszcze nie było na świecie, oranżada w butelce lepiej smakowała, nikt się nigdzie nie śpieszył i wszyscy byli szczęśliwi. Najszczęśliwsze wspomnienie z dzieciństwa - powiedziała babcia zamykając oczy. Zielona łąka, śpiew ptaków, długie blond warkocze, błękit nieba, delikatnie powiewająca sukienka i białe chmury na błękitnym niebie - powiedziała lekko się uśmiechając. nie do nas - do wspomnień - uwielbiałam biegać po łące i to uczucie kiedy falbanki sukienki delikatnie falują. Zawsze lubiłam też kłaść się na trawie i wpatrywać się w niebo, jak białe bałwany tworzą różne kształty. O to samolot, a tam kot, a tam smok. I wymyślałam do nich różne historie. 

Ok­res dzieciństwa nie trwa od mo­men­tu na­rodzin do chwi­li osiągnięcia pew­ne­go wieku.

Nie jest tak, że dziec­ko do­ras­ta i odkłada na bok swo­je dziecięce spra­wy. 

Dzieciństwo to króles­two, w którym nikt nie umiera. 

Edna St. Vincent Millay

Zaczęłam się zastanawiać jakie jest moje najlepsze wspomnienie. Mam ich wiele. Wspólne święta u dziadków, kiedy rodzice próbowali opanować chaos panujący w domu, wyczekiwanie w oknie na pierwszą gwiazdkę na niebie, moment odpakowywania prezentów, wspólna zabawa. Zabawa ze szczeniaczkiem, na którego tak długo musiałam namawiać rodziców. Życzenia nowej lalki, kiedy dmuchałam świeczki na urodzinowym trocie. Zgadywanie piosenek na VIVIE, chociaż zawsze przegrywaliśmy. Widok kiełkujących nasion arbuza posadzonych w piaskownicy. Wędkowanie z moim tatą. Ból brzucha po zjedzeniu zbyt wielu gruszek. Ten moment, kiedy leżałam z mamą na kocu za domem dziadków, mama plotła mi wianki z kwiatów, bransoletkę i kolczyki. I ten gdy się śmieję i kręcę w kółko, aż upadam na trawę, a cały świat wiruje. Mrożone lody i karuzela w odpust. Fajerwerki w sylwestra i to uczucie, ta duma, że się nie zasnęło. Pierwszy wózek dla lalek, pierwsze nocowanie poza domem, pierwsza wycieczka szkolna, pierwszy pamiętnik, pierwsze buty na obcasie. Każda z tych chwil wywołuje uśmiech na mojej twarzy. Jednak gdybym miała wybrać tylko jedno wspomnienie, które miałoby trwać wiecznie, byłby to sierpniowy poranek. Siedzę w łóżku i oglądam bajki na TVP1. Na śniadanie jem pączka od babci - wtedy jeszcze nikt się nie przejmował, że pączki są niezdrowe. Po śniadaniu biegnę do piaskownicy. O nie! Wiatr zniszczył kuchnię! Więc wylewam krople deszczu z zabawek i ustawiam je od nowa, zgarniam piasek z pustaków, które służą za blat kuchenny. Przychodzi moja siostra i ustalamy zasady zabawy. Spędzimy tam cały dzień, a później każdy kolejny aż do końca wakacji. 

Tak wiem, banalne. Ale gdzieś pomiędzy nawałem maili, urywającymi się telefonami i uciekającą taksówką warto czasem przystanąć na chwilę, zamknąć oczy i przenieść się do tego królestwa :)

A jakie są Twoje najszczęśliwsze chwile z dzieciństwa?

enjoy

P.S. 

Specjalne pozdrowienia dla mojej siostry.

Mam nadzieję, że przywołałam uśmiech ❤